İkinci donör de vazgeçti, lösemili Ahmet’in umutları yıkıldı

İzmirʹde yaşayan Betül Köksal(34) ve otobüs şoförü eşi Selami Köksalʹın(34) hayatı çocukları 8 yaşındaki Ahmet Tevfik Köksalʹa lösemi teşhisi konmasıyla değişti.3 çocuk sahibi çiftin en küçük çocukları Ahmet Tevfik Köksal, geçtiğimiz Nisan ayında rahatsızlandı. Ateşi yükselen Ahmetʹi ailesi Gaziemirʹde bir devlet hastanesine götürdü. CORONA ŞÜPHESİYLE GİTTİ, KANSER OLDUĞUNU ÖĞRENDİ Ateşinin yükselmesi nedeniyle doktorlar corona virüsünden şüphelenip aileyi Behçet Uz Çocuk Hastanesiʹne yönlendirdi. Hastanede yapılan testlerde Ahmet Tevfikʹe lösemi tanısı kondu.Yaşadıklarını anlatan anne Betül Köksal, oğluna uygulanan kemoterapiye rağmen kanser hücrelerinin artış gösterdiğini dile getirerek, durumunun kritik seviyede ulaştığını ifade etti. “BAŞIMDAN AŞAĞI KAYNAR SULAR DÖKÜLDÜ” Acil servisten girdikleri hastanede 38 gün Ahmet Tevfikʹin annesi Betül Köksal, süreci şu sözlerle anlattı:* Pandeminin yeni başladığı dönemde Nisan ayında oğlum  ateşlendi, ateşini düşüremedik. Gaziemirʹde bir devlet hastaneye götürdük. Corona virüsünden şüphelendiler ve orada çocuklara corona testi yapmadıklarını söylediler.* Behçet Uz Çocuk Hastanesiʹne yönlendirdiler, orada hastanede corona testi yaptılar. Gidip gelip sürekli kan alındı, durumdan şüphelendim. Çünkü kardeşimin çocuğu lösemi hastalığını geçirmişti ve nakil olup iyileşti.* Doktor ‘dirayetli olacaksınʹ deyince başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Biz o gün geldiğimiz acilden bir daha çıkamadık. 38 gün Behçet Uz Çocuk Hastanesiʹnde yattı, kemoterapi almaya başladı.* Doktorlar Ahmet Tevfikʹin tedaviye cevap vermediğini söyledi ve kanser hücrelerinin sürekli artış gösterdiğini öğrendim. Doktorlar yüzde 5ʹe, yüzde 10ʹa düşmesi gereken kanserli hücre oranının yüzde 70ʹe çıktığını anlattı.* ‘Önünüzde 6 ayınız var, 6 ay içinde nakil olması gerekiyorʹ dendi. Yurt dışından gelen ilacı kullanmaya başladık, 4 ay onu kullandık. Ama o ilacın da sürekliliği yok, başka organlara da zarar veriyor. O yüzden bizim bu ay nakile girmemiz gerekiyordu. DONÖRLER CORONA VİRÜS KORKUSUYLA VAZGEÇTİ   İzmir Behçet Uz Çocuk Hastanesiʹnde aylardır donör bekleyen 8 yaşındaki Ahmet Tevfikʹin hayalleri son anda ilik verecek donörün corona virüsü korkusuyla vazgeçmesiyle yıkıldı.Birinci donörün vazgeçmesinin ardından doktorlar ikinci donörle iletişime geçti. İlik nakli için hazırlıkların başladığı sırada ikinci donör de corona virüsü korkusuyla vazgeçince minik Ahmet Tevfik ve ailesi ikinci kez yıkıldı.Oğlunun 12 Ekim Pazartesi günü ilik nakli olmayı beklerken umutlarının yıkıldığını ifade eden anne Betül Köksal şunları söyledi:* Bir ay önce kemoterapi almaya devam ederken donör bulundu ama ilk donör vazgeçti. Her şey hazırdı, ikinci donör ile irtibata geçildi. Pazartesi günü ilik nakli olacaktı, ama o da vazgeçti.* Bu ikinci kez başımıza geldi. İkinci donörün yüzde 98 uyumu vardı. Ama ikinci donör 18 yaşındaymış, yaşı küçükmüş ve ailesi corona virüsünden dolayı izin vermiyormuş.Allah aşkına her yer insan kaynıyor, hastanelere bir bakın. Restoranlar, alışveriş merkezleri her yer tıklım tıklım insan dolu. İğne atsan yere düşmüyor. Bu çocukların sağlığına gelince mi bu corona virüsünden korkuluyor. “HER GÜN ÇOCUKLAR ÖLÜYORʹʹ Donör olmaktan vazgeçen kişiler nedeniyle her gün çocukların öldüğünü söyleyen anne gözyaşları içerisinde“ Bir tane daha donör var ama onun işlemleri çok uzun sürecek. Benim çocuğumun o kadar vakti yok. Ahmetʹin en son kemoterapisini 2 hafta önce aldık. Önümüzde sadece 2-3 haftamız var. Doktorlar ‘Allahʹtan ümit kesilmez, ilaçlarla devam edeceğizʹ diyorlar. Ama ben hastanede her gün görüyorum, gözümün önünde 2 hafta içinde kaç tane çocuk öldü. Biz yaşıyoruz bunları. Çocukların trombositleri düştüğü zaman en ufacık bir şeyde ölüm riskleri var.” dedi. “ÇOCUĞUMUN HAYALLERİ YIKILDI” Corona virüsü korkusunun donör olmak için bir engel olmadığını dile getirip donör olmaktan vazgeçenere seslenen anne Betül Köksal, “Donör olacağım diyerek hayata umut ışığıyla bakan çocuklarımıza umut olmayın. Yapmasınlar o zaman. Gidip donör olacağım diyerek imza atmasınlar ve o kanı vermesinler. Benim çocuğumun hayalleri yıkıldı. Bana oğlum ‘Anne nakilden çıkacaktım, parti yapacaktım, sınıf arkadaşlarımı çağırıp onlarla oynayacaktımʹ diyor. Umutları yıkılan oğlum şimdi günlerdir ağlıyor. Onun ve onun gibi lösemi tedavisi gören çocukların hayallerini yıkmaya kimsenin hakkı yok. Bu çocuk oyuncağı değil. Şimdi yeni bir donör bekliyoruz. Lütfen oğlumun yaşaması için destek olsunlar. Yoksa çocuğum gözlerimin önünde ölecekʹʹ dedi. (Sözcü)