Bugün 8 Mart... DÜNYA EMEKÇİ KADINLAR GÜNÜ... Anamız, kız kardeşimiz, eşimiz, arkadaşımız, dostumuz... Ama soframızdaki yeri öküzümüzden sonra gelen KADINLARIMIZ... Şiddet gören, taciz ve tecavüze uğrayan, sokak ortasında herkesin gözü önünde katledilen, emperyalist kirli savaşların en mağduru, fabrika cehenneminde, tarlalarda katmerli sömürüye uğrayan, evde yatakla mutfak arasında görevlendirilmiş KADINLARIMIZ... Ve 8 Mart 1857'de fabrikaya kapatılıp patron tarafından diri diri yakılarak katledilen 129 İŞÇİ KADINIMIZ...    Kurtuluş Savaşımızda destanlar yaratan, Gezi direnişimizde en önde cesurca yer alan, ekmek davalarına kararlıca sahip çıkan direnişçi kahraman KADINLARIMIZ...    Fıtratımızda var savaşmak, boyun eğmemek zalimlere. Kadının katılıp da destanlaşmadığı bir halk hareketi bulamazsınız.     Başta ülkemiz sonra Dünyamız yeni destanlara gebe... Zincirlerimizden elbet kurtulacağız, yırtacağız bize biçilen her ne varsa.   Bu günü özüne uygun anmak demek, mücadele etmek demektir... Çiçekli, böcekli, eğlenceli kutlamak değil, Ezen ve ezilenin olmadığı bir dünya için haykırmak, bu mücadelede kadını ön safta görmek ve göstermek demektir... Kadın ve erkeğin sözde değil özde eşit iki insan olduğunu savunmak ve yaşamak demektir. Bize bu mücadele bayrağını devreden 129 kadın işçiye sözümüz ve borcumuz var...  Ve son söz: Kadın olmadan devrim olmaz,  Devrim olmadan kadın kurtulmaz!